Dat is zoooo jaren '30

Deze week de film Bonnie & Clyde (1967) gezien. Ik zal niet te uitgebreid ingaan hoezeer ik onder de indruk was van Faye Dunaway in deze film ;-) Wat wel aardig was dat deze film/ geschiedenis zich afspeelde in 1931 (2 jaar na de grote economische crash van 1929). Clyde gebruikt die crisis als excuses voor zijn daden. Dat zet een mens aan het denken. Hoe zal men tachtig jaar later op zo'n crisis reageren? Geloof is voor veel mensen geen optie meer. Socialisme heeft ook zijn beste tijd wel gehad. De huidige crisis zal dus een beroep doen op onze individuele reactie. Ineens dringt de angst zich op dat Bonnie en Clyde wel eens exemplarisch zouden kunnen zijn voor de mens nu. In een tijdperk waarin iedereen vindt dat hij recht heeft op geluk/ welvaart zouden mensen wel eens kunnen besluiten gewoon te pakken wat ze hebben willen. Of zouden ze juist besluiten te geven wat ze kwijt kunnen?